Gielah heeft contact met haar overleden man: 'Ger is nog steeds heel dichtbij me.'

Als coördinator van Bewust Achterhoek krijg ik soms bijzondere telefoontjes. Zo belde Gielah uit Dinxperlo mij, om me te vertellen dat ze de nieuwsbrief graag las en dat ze een aanbod had maar niet zo goed wist wat ze er mee kon.

Ze had namelijk haar man verloren en wilde een luisterend oor zijn voor mensen die, net als zij, iemand hebben verloren. Voor een gesprek van mens tot mens, gewoon in de huiskamer, zonder kosten. Zij stuurde me een mail - met daarin haar verhaal en aanbod.

Ik deel het graag met je in deze blog.
 

Mijn Ger is overleden maar nog steeds heel dichtbij me

Omdat ikzelf op 7 september 2014 volkomen onverwacht mijn geweldige echtgenoot verloor (twee politieagenten kwamen mij vertellen dat hij, tijdens zijn dagelijkse fietstochtje in de vroege morgen, van de fiets gevallen was, door een hartstilstand) weet ik precies hoe het voelt, als je plotseling de allerliefste moet missen. En je je, in je ontreddering, alleen maar tot DIE éne persoon wilt en kunt wenden. En die is er dan niet meer. En de hele wereld lijkt ontvolkt en IS dat in feite ook.

Daarom wil ik graag mijn hulp aanbieden aan hen, die in eenzelfde onherbergzame situatie zijn terechtgekomen.

Mijn man is nu 3 jaar en 8 maanden in de Andere Wereld. De Joden zeggen dan: in de Bétere Wereld.

Mijn Ger is nog steeds héél dichtbij me, op zó'n verrassende manier, dat zelfs gerenommeerde mediums vaak ontroerd en aangedaan zijn, want DIT hebben zij nog niet eerder zo meegemaakt.

Om andere mensen ervan te overtuigen dat niemand ooit weg is en dat niemand ooit dood is, ben ik, vrijwel meteen na de crematie, heel hard aan de studie gegaan over wat het leven na de dood nu precies inhoudt. Ik heb letterlijk honderden boeken besteld, de meeste vanuit Amerika en Engeland en het merendeel daarvan is ook nog nooit in het Nederlands vertaald.

Citaten uit die boeken en vertalingen ervan ga ik in mijn boek gebruiken. Ik heb zelfs een hele nieuwe boekenkast moeten aanschaffen om al die boeken een plekje te kunnen geven.

De inhoud van die boeken wil ik gebruiken voor het boek dat ik, sámen met mijn overleden man, ja echt, wil gaan schrijven. Onze béide namen komen op de omslag te staan, want de inspiratie komt van mijn man! "Ik ben hier de ervaringsdeskundige", zijn zijn woorden.

In feite heeft mijn man me, vanaf de Andere Kant, alreeds de titel van het boek en een ontwerp voor de omslag ervan doorgegeven.

We waren áltijd in gesprek, mijn man en ik

Mijn man geloofde tijdens zijn leven niet in God (nú wel, hoewel nog steeds niet op een kerkelijke manier, want mijn man had én heeft iets tegen georganiseerde religies) en ook niet in de mogelijkheid van een leven na de dood. Er is hem er nu veel aan gelegen dat andere mensen, ook door hem en zijn verhaal, te weten komen dat het leven in feite altijd doorgaat. En dat ze niet ook datgene ontkennen, wat hij altijd wél ontkend heeft.

'Zo kan ik iets aan mijn karma rechtbreien', grapte hij. 

Zelf ben ik altijd godsdienstdocente en predikante geweest, in de Nederland Hervormde Kerk. En ik stond er dus ánders in dan hij. We waren áltijd in gesprek, mijn man en ik, over een veelvoud van onderwerpen en dus ook over een eventueel eeuwig leven. 

We hebben alleen nooit geprobeerd elkaar te 'bekeren' tot elkaars standpunt. Dat hadden we elkaar ook beloofd en die beloften hebben we gehouden. Het respect over en weer, en vooral de liefde, was altijd het belangrijkste.

Ik bied mensen graag een luisterend oor

Terwijl ik me voorbereid op het boek, ben ik best bereid om aan mensen, die net als ik iemand verloren hebben, een luisterend oor te bieden. En hen te vertellen hóe ik zo zeker weet dat er geen dood is. Er is érg weinig informatie te verkrijgen over dit allerbelangrijkste van alle onderwerpen, heb ik ervaren.

In de kerk krijg je veel vriendelijkheid van lieve mensen en ook wat Bijbelteksten, maar niemand gaat dieper op de zaak in. En men levert al helemáál geen bewijzen! In feite krijg je de indruk dat het een beetje onfatsoenlijk gevonden wordt, als je teveel wilt weten.

Je moet dat allemaal maar aan God overlaten, rustig verder leven. 'Het gaat op den duur wel slijten, het verdriet', wordt gezegd. 'En dan, als eens je éigen tijd gekomen is, dan ga je wel mérken hoe het zit.'

Nu, ik had daar voor 100% zeker niet genóeg aan. En ik had er ook geen vrede mee. Ik wilde weten waar mijn man was. En hoe het met hem ging. Ik heb dan ook alles op alles gezet om dichter bij hem te komen. En hij deed hetzelfde naar mij toe.

Als ik dus iemand kan helpen: ik ben Gielah en ik woon in Dinxperlo. Je kunt contact met me opnemen via gielah AT xs4all DOT nl.

Shalom!

Vond jij deze blog interessant of inspirerend? Abonneer je dan op de tweewekelijkse nieuwsbrief met daarin een overzicht van de nieuwste blogs!