Als weglachen, hard werken of verdoven niet meer helpt, huil!

Op de website hetkind staan vaak mooie verhalen van mensen die werken in het onderwijs. Over een bijzonder kind of een voorval in de klas of op het schoolplein.

Het is heerlijk om te lezen dat veel docenten ook nog echt aandacht hebben voor het kind, in deze tijd waarin de nadruk ligt op cognitieve vaardigheden en cito-toetsen.

Deze keer staat er op de website een column die niet direct over het onderwijs gaat. Een mooie column van Andre Meiresonne, spreker en coach, over veranderen van binnenuit. Over durven voelen en huilen. Omdat je, als je durft te huilen als je verdriet hebt, je ook kunt huilen van geluk.

"We hebben allemaal pijn. En we hebben allemaal verdriet. Het is niet anders. Het hoort bij het leven. Op een dag kom je erachter dat weglachen niet meer helpt. Of hard werken. Of verdoven. Allemaal vormen van ontkenning. Manieren die je jezelf hebt aangeleerd om verder te kunnen met je leven. Meestal na een ontregeling.

Tegenslag. Er gaat iets niet goed. Je krijgt niet wat je hoopt, waar je op rekent dat gaat niet door. Vroeger thuis, of op school. Nu in je relatie, of op je werk. Iets met kinderen en familie. Er gebeurt iets onverwachts met een grote impact. Niet fit, geen werk, of je relatie gaat over. Ziekte of dood, misschien heel dichtbij. Het ontregelt jou, het ontregelt je leven.

Wat het ook is, de vraag is: hoe ga ik ermee om?"

Lees de gehele column van Andre Meiresonne op de website hetkind.org.